和 其一

和 其一原文：

恰便似刀剜我这心痛，整整的二十年信息难通，大唐家不想你三军动。我将你即发送，子父每得相逢。将军呵，你肯分的去出马争锋。恰才养爷说的那言语，好是奇怪，我就问他咱。养爷，我如今要与尉迟敬德交战，你这般阻当我呵，必有一个缘故，你对我实说，怕做甚么？小将军，你着小校每回避着。一应人等，且各回避。唤着便来，不唤着您休来。理会的。小将军，你是谁的儿？这个养爷老的混沌了，我是刘季真的儿。你不是刘季真的儿。我不是他的儿，却是谁的儿？小将军，你不知道，听我说与你。二十年前，你父亲降唐去了，撇下你留在我处，叫做尉迟保林，那时你才三岁。那刘季真他可无儿，收留你做了儿，就唤你做刘无敌。我数番家要和你说，我则怕刘季真知道，枉送了我的老命。你父亲临行时，留下一副披挂，在我处收着哩。是一条水磨鞭，一顶铁幞头，一副乌油甲、(...)
城头烽火不曾灭[43]，疆场征战何时歇？杀气朝朝冲塞门[44]，胡风夜夜吹边月。故乡隔兮音尘绝，哭无声兮气将咽。一生辛苦兮缘离别[45]，十拍悲深兮泪成血。
上片完全运用描写景物来烘托、暗示美好爱情横遭阻抑的沉痛之情。起句把鸣声悲切的鶗鴂提出来，诏告美好的春光又过去了。源出《离骚》“恐鶗鴂之先鸣兮，使夫百草为之不芳。”从“又”字看，他们相爱已经不止一年了，可是由于遭到阻力，这伤情却和春天一样，来也匆匆，去也匆匆。惜春之情油然而生，故有“惜春更把残红折”之举动。所谓“残红”，象征着被破坏而犹坚贞的爱情。一个“折”字更能表达出对于经过风雨摧残的爱情的无比珍惜。紧接着“雨轻风色暴，梅子青时节”是上片最为重要的两句：表面上是写时令，写景物，但用的是语意双关，说的是爱情遭受破坏。“梅子黄时雨”（贺铸《青玉案》）是正常的，而梅子青时，便被无情的风暴突袭，便是灾难了。青春初恋遭此打击，情何以堪！经过这场灾难，美好的春光便又鶗鴂声中归去。被冷落的受害者这时也和柳树一样，一任爱情如柳絮(...)
“云暗鼎湖龙去远，月明华表鹤归迟”，诗人以低沉凄凉的格调叙述了大宋灭亡和文天祥遇害的事实，以哀切的笔调写出了自己悲凉沉痛之感，写出了对大好江山和英雄的急切呼唤，从而抒发了对现实的失落感。
诗句写了深藏于重重新绿之中的、尚未开放而仅仅是“数点红”的海棠蓓蕾。诗人忠告它“爱惜芳心”，不要轻易地吐蕾。那么，诗人为什么要如此深情地忠告？也许，诗人想到了，如果一旦开放，几场风雨之后，花就会很快坠落、凋零，“林花谢了太匆匆”，为了它的不至于很快谢落，为了它的长久，诗人宁愿红蕾深藏。也许，诗人想得更深，认为真正的“芳心(...)
深秋霜降季节，江上水浅，浅碧的江水，泛着鳞鳞微波，登楼遥望，水位下降后，露出了江心沙。酒力渐消后，敏感的皮肤感受到了软软的凉风，仍觉有“飕飕”(...)
词的主旨在于相思忆别。上阕为下阕作了铺垫，下阕是上阕的发展和深化。起首二句从内心和外貌两个方面刻画女子的形象：她的感情非常深挚，她的思想非常真诚。不但品德好，仪容也很美。仅仅“眉长鬓青”四字，便把她美丽的容貌刻画出来。古代女子以长眉为美。这里仅以寥寥四字，便如电影中的特写镜头，把人物的主要特征——两道修眉，一头秀发，非常鲜明地展现在读者面前。它没有浓墨重涂，而只是象素描一般，几笔勾勒，便给人留下深刻的印象。“小楼”二句，写环境，写动作。在唐宋词中，凡称小楼，或指佳人独处的妆楼，或指文人孤栖的寓所。因此长期以来小楼在读者的心目中成为一种诗化的意象。这里的小楼，是指女子的妆楼。此刻一轮明月，照进小楼，如此良夜，这位女子弹起秦筝，清音缭绕，令人陶醉。词人没有也不可能在小词中像韩愈《听颖师弹琴》、白居易《琵琶行》那样，以众多的比喻形容音乐的美妙动听，而只是用“春风”二字概括出筝声的神韵。这声音好似春风，它荡漾于小楼，使楼内充满温馨；它萦回于女子的心房，使她情意绵绵。此处的“写”字，用语极其工妙，它既生动地表现出了筝声意境和神韵，又暗示了女子的灵心慧性，表现力极强，可谓千锤百炼，妙手偶得。下阕又陡转笔势，将沉浸在甜蜜中的回忆拉回到寂寞相思的无情现实。“思君忆君，魂牵梦萦”，也是用白描手法，纯系口语白话，然又归于醇雅。用语极其工丽，但其艺术效果却不如这里来得好。原因何在？就在简炼明确如从口出，因而入人最易，感人也深。倘加以状语、定语，再间以典故，丽则丽矣，工则工矣，但读(...)
诗人自绍圣初因修国史被政敌诬陷遭贬，到徽宗即位，政治地位才略有改善。此时从湖北沿江东下，经过岳阳，准备回到故乡去。诗人历经磨难，长途漂泊，旅况萧条，在风雨中独上高楼，所以一方面为自己能够在投荒万死之后平安地通过滟滪天险活着生还而感到庆幸，另一方面回首平生，瞻望前路，又不能不痛定思痛，黯然伤神。因而欣慨交心，凄然一笑。苏轼的《六月二十日夜渡海》中“九死南荒吾不恨，兹游奇绝冠平生”，此老真是胸次浩然，早已将一切忧患置之度外，真像关汉卿在套曲《南吕·一枝花·不伏老》中所说的“我却是蒸不烂、煮不熟、槌不匾、炒不爆，响当当一粒铜豌豆”。黄庭坚与之相比，似乎还未能完全忘怀得失。这种气质上的差(...)
江中绿雾起凉波，天上叠润巘红嵯峨。
②绿蚁：指浮在新酿的没有过滤的米酒上的绿色泡沫。醅（pēi）：酿造。
词从暮春景色写起。“鸠雨细，燕风斜”二句，用笔极优美，一上来就给人以美的享受。词人将细雨斜风倒(...)
褒禅山也称为华山。唐代和尚慧褒当初在这里筑室居住，死后又葬在那里，因此后人把此山命名为褒禅山。现在人们所说的慧空禅院，就是慧褒和尚的墓和守陵人所盖的房屋。距离那禅院东边五里，是人们所说的华山洞，因为它在华山南面而这样命名。距离山洞一百多步，有一座石碑倒在路旁，上面的文字已被剥蚀、损坏近乎磨灭，只有从勉强能认得出的地方还可以辨识出“花山”的字样。现在将“华”读为“华实”的“华”，大概是(因字同而产生的)读音上的错误。　　由此向下的那个山洞平坦而空阔，有一股山泉从旁边涌出，在这里游览、题记的人很多——(这就)是人们所说的“前(...)

和 其一拼音解读：

qià biàn sì dāo wān wǒ zhè xīn tòng ，zhěng zhěng de èr shí nián xìn xī nán tōng ，dà táng jiā bú xiǎng nǐ sān jun1 dòng 。wǒ jiāng nǐ jí fā sòng ，zǐ fù měi dé xiàng féng 。jiāng jun1 hē ，nǐ kěn fèn de qù chū mǎ zhēng fēng 。qià cái yǎng yé shuō de nà yán yǔ ，hǎo shì qí guài ，wǒ jiù wèn tā zán 。yǎng yé ，wǒ rú jīn yào yǔ wèi chí jìng dé jiāo zhàn ，nǐ zhè bān zǔ dāng wǒ hē ，bì yǒu yī gè yuán gù ，nǐ duì wǒ shí shuō ，pà zuò shèn me ？xiǎo jiāng jun1 ，nǐ zhe xiǎo xiào měi huí bì zhe 。yī yīng rén děng ，qiě gè huí bì 。huàn zhe biàn lái ，bú huàn zhe nín xiū lái 。lǐ huì de 。xiǎo jiāng jun1 ，nǐ shì shuí de ér ？zhè gè yǎng yé lǎo de hún dùn le ，wǒ shì liú jì zhēn de ér 。nǐ bú shì liú jì zhēn de ér 。wǒ bú shì tā de ér ，què shì shuí de ér ？xiǎo jiāng jun1 ，nǐ bú zhī dào ，tīng wǒ shuō yǔ nǐ 。èr shí nián qián ，nǐ fù qīn jiàng táng qù le ，piě xià nǐ liú zài wǒ chù ，jiào zuò wèi chí bǎo lín ，nà shí nǐ cái sān suì 。nà liú jì zhēn tā kě wú ér ，shōu liú nǐ zuò le ér ，jiù huàn nǐ zuò liú wú dí 。wǒ shù fān jiā yào hé nǐ shuō ，wǒ zé pà liú jì zhēn zhī dào ，wǎng sòng le wǒ de lǎo mìng 。nǐ fù qīn lín háng shí ，liú xià yī fù pī guà ，zài wǒ chù shōu zhe lǐ 。shì yī tiáo shuǐ mó biān ，yī dǐng tiě fú tóu ，yī fù wū yóu jiǎ 、(...)
chéng tóu fēng huǒ bú céng miè [43]，jiāng chǎng zhēng zhàn hé shí xiē ？shā qì cháo cháo chōng sāi mén [44]，hú fēng yè yè chuī biān yuè 。gù xiāng gé xī yīn chén jué ，kū wú shēng xī qì jiāng yān 。yī shēng xīn kǔ xī yuán lí bié [45]，shí pāi bēi shēn xī lèi chéng xuè 。
shàng piàn wán quán yùn yòng miáo xiě jǐng wù lái hōng tuō 、àn shì měi hǎo ài qíng héng zāo zǔ yì de chén tòng zhī qíng 。qǐ jù bǎ míng shēng bēi qiē de tí guī tí chū lái ，zhào gào měi hǎo de chūn guāng yòu guò qù le 。yuán chū 《lí sāo 》“kǒng tí guī zhī xiān míng xī ，shǐ fū bǎi cǎo wéi zhī bú fāng 。”cóng “yòu ”zì kàn ，tā men xiàng ài yǐ jīng bú zhǐ yī nián le ，kě shì yóu yú zāo dào zǔ lì ，zhè shāng qíng què hé chūn tiān yī yàng ，lái yě cōng cōng ，qù yě cōng cōng 。xī chūn zhī qíng yóu rán ér shēng ，gù yǒu “xī chūn gèng bǎ cán hóng shé ”zhī jǔ dòng 。suǒ wèi “cán hóng ”，xiàng zhēng zhe bèi pò huài ér yóu jiān zhēn de ài qíng 。yī gè “shé ”zì gèng néng biǎo dá chū duì yú jīng guò fēng yǔ cuī cán de ài qíng de wú bǐ zhēn xī 。jǐn jiē zhe “yǔ qīng fēng sè bào ，méi zǐ qīng shí jiē ”shì shàng piàn zuì wéi zhòng yào de liǎng jù ：biǎo miàn shàng shì xiě shí lìng ，xiě jǐng wù ，dàn yòng de shì yǔ yì shuāng guān ，shuō de shì ài qíng zāo shòu pò huài 。“méi zǐ huáng shí yǔ ”（hè zhù 《qīng yù àn 》）shì zhèng cháng de ，ér méi zǐ qīng shí ，biàn bèi wú qíng de fēng bào tū xí ，biàn shì zāi nán le 。qīng chūn chū liàn zāo cǐ dǎ jī ，qíng hé yǐ kān ！jīng guò zhè chǎng zāi nán ，měi hǎo de chūn guāng biàn yòu tí guī shēng zhōng guī qù 。bèi lěng luò de shòu hài zhě zhè shí yě hé liǔ shù yī yàng ，yī rèn ài qíng rú liǔ xù (...)
“yún àn dǐng hú lóng qù yuǎn ，yuè míng huá biǎo hè guī chí ”，shī rén yǐ dī chén qī liáng de gé diào xù shù le dà sòng miè wáng hé wén tiān xiáng yù hài de shì shí ，yǐ āi qiē de bǐ diào xiě chū le zì jǐ bēi liáng chén tòng zhī gǎn ，xiě chū le duì dà hǎo jiāng shān hé yīng xióng de jí qiē hū huàn ，cóng ér shū fā le duì xiàn shí de shī luò gǎn 。
shī jù xiě le shēn cáng yú zhòng zhòng xīn lǜ zhī zhōng de 、shàng wèi kāi fàng ér jǐn jǐn shì “shù diǎn hóng ”de hǎi táng bèi lěi 。shī rén zhōng gào tā “ài xī fāng xīn ”，bú yào qīng yì dì tǔ lěi 。nà me ，shī rén wéi shí me yào rú cǐ shēn qíng dì zhōng gào ？yě xǔ ，shī rén xiǎng dào le ，rú guǒ yī dàn kāi fàng ，jǐ chǎng fēng yǔ zhī hòu ，huā jiù huì hěn kuài zhuì luò 、diāo líng ，“lín huā xiè le tài cōng cōng ”，wéi le tā de bú zhì yú hěn kuài xiè luò ，wéi le tā de zhǎng jiǔ ，shī rén níng yuàn hóng lěi shēn cáng 。yě xǔ ，shī rén xiǎng dé gèng shēn ，rèn wéi zhēn zhèng de “fāng xīn (...)
shēn qiū shuāng jiàng jì jiē ，jiāng shàng shuǐ qiǎn ，qiǎn bì de jiāng shuǐ ，fàn zhe lín lín wēi bō ，dēng lóu yáo wàng ，shuǐ wèi xià jiàng hòu ，lù chū le jiāng xīn shā 。jiǔ lì jiàn xiāo hòu ，mǐn gǎn de pí fū gǎn shòu dào le ruǎn ruǎn de liáng fēng ，réng jiào yǒu “sōu sōu ”(...)
cí de zhǔ zhǐ zài yú xiàng sī yì bié 。shàng què wéi xià què zuò le pù diàn ，xià què shì shàng què de fā zhǎn hé shēn huà 。qǐ shǒu èr jù cóng nèi xīn hé wài mào liǎng gè fāng miàn kè huà nǚ zǐ de xíng xiàng ：tā de gǎn qíng fēi cháng shēn zhì ，tā de sī xiǎng fēi cháng zhēn chéng 。bú dàn pǐn dé hǎo ，yí róng yě hěn měi 。jǐn jǐn “méi zhǎng bìn qīng ”sì zì ，biàn bǎ tā měi lì de róng mào kè huà chū lái 。gǔ dài nǚ zǐ yǐ zhǎng méi wéi měi 。zhè lǐ jǐn yǐ liáo liáo sì zì ，biàn rú diàn yǐng zhōng de tè xiě jìng tóu ，bǎ rén wù de zhǔ yào tè zhēng ——liǎng dào xiū méi ，yī tóu xiù fā ，fēi cháng xiān míng dì zhǎn xiàn zài dú zhě miàn qián 。tā méi yǒu nóng mò zhòng tú ，ér zhī shì xiàng sù miáo yī bān ，jǐ bǐ gōu lè ，biàn gěi rén liú xià shēn kè de yìn xiàng 。“xiǎo lóu ”èr jù ，xiě huán jìng ，xiě dòng zuò 。zài táng sòng cí zhōng ，fán chēng xiǎo lóu ，huò zhǐ jiā rén dú chù de zhuāng lóu ，huò zhǐ wén rén gū qī de yù suǒ 。yīn cǐ zhǎng qī yǐ lái xiǎo lóu zài dú zhě de xīn mù zhōng chéng wéi yī zhǒng shī huà de yì xiàng 。zhè lǐ de xiǎo lóu ，shì zhǐ nǚ zǐ de zhuāng lóu 。cǐ kè yī lún míng yuè ，zhào jìn xiǎo lóu ，rú cǐ liáng yè ，zhè wèi nǚ zǐ dàn qǐ qín zhēng ，qīng yīn liáo rào ，lìng rén táo zuì 。cí rén méi yǒu yě bú kě néng zài xiǎo cí zhōng xiàng hán yù 《tīng yǐng shī dàn qín 》、bái jū yì 《pí pá háng 》nà yàng ，yǐ zhòng duō de bǐ yù xíng róng yīn lè de měi miào dòng tīng ，ér zhī shì yòng “chūn fēng ”èr zì gài kuò chū zhēng shēng de shén yùn 。zhè shēng yīn hǎo sì chūn fēng ，tā dàng yàng yú xiǎo lóu ，shǐ lóu nèi chōng mǎn wēn xīn ；tā yíng huí yú nǚ zǐ de xīn fáng ，shǐ tā qíng yì mián mián 。cǐ chù de “xiě ”zì ，yòng yǔ jí qí gōng miào ，tā jì shēng dòng dì biǎo xiàn chū le zhēng shēng yì jìng hé shén yùn ，yòu àn shì le nǚ zǐ de líng xīn huì xìng ，biǎo xiàn lì jí qiáng ，kě wèi qiān chuí bǎi liàn ，miào shǒu ǒu dé 。xià què yòu dǒu zhuǎn bǐ shì ，jiāng chén jìn zài tián mì zhōng de huí yì lā huí dào jì mò xiàng sī de wú qíng xiàn shí 。“sī jun1 yì jun1 ，hún qiān mèng yíng ”，yě shì yòng bái miáo shǒu fǎ ，chún xì kǒu yǔ bái huà ，rán yòu guī yú chún yǎ 。yòng yǔ jí qí gōng lì ，dàn qí yì shù xiào guǒ què bú rú zhè lǐ lái dé hǎo 。yuán yīn hé zài ？jiù zài jiǎn liàn míng què rú cóng kǒu chū ，yīn ér rù rén zuì yì ，gǎn rén yě shēn 。tǎng jiā yǐ zhuàng yǔ 、dìng yǔ ，zài jiān yǐ diǎn gù ，lì zé lì yǐ ，gōng zé gōng yǐ ，dàn dú (...)
shī rén zì shào shèng chū yīn xiū guó shǐ bèi zhèng dí wū xiàn zāo biǎn ，dào huī zōng jí wèi ，zhèng zhì dì wèi cái luè yǒu gǎi shàn 。cǐ shí cóng hú běi yán jiāng dōng xià ，jīng guò yuè yáng ，zhǔn bèi huí dào gù xiāng qù 。shī rén lì jīng mó nán ，zhǎng tú piāo bó ，lǚ kuàng xiāo tiáo ，zài fēng yǔ zhōng dú shàng gāo lóu ，suǒ yǐ yī fāng miàn wéi zì jǐ néng gòu zài tóu huāng wàn sǐ zhī hòu píng ān dì tōng guò yàn yù tiān xiǎn huó zhe shēng hái ér gǎn dào qìng xìng ，lìng yī fāng miàn huí shǒu píng shēng ，zhān wàng qián lù ，yòu bú néng bú tòng dìng sī tòng ，àn rán shāng shén 。yīn ér xīn kǎi jiāo xīn ，qī rán yī xiào 。sū shì de 《liù yuè èr shí rì yè dù hǎi 》zhōng “jiǔ sǐ nán huāng wú bú hèn ，zī yóu qí jué guàn píng shēng ”，cǐ lǎo zhēn shì xiōng cì hào rán ，zǎo yǐ jiāng yī qiē yōu huàn zhì zhī dù wài ，zhēn xiàng guān hàn qīng zài tào qǔ 《nán lǚ ·yī zhī huā ·bú fú lǎo 》zhōng suǒ shuō de “wǒ què shì zhēng bú làn 、zhǔ bú shú 、chuí bú biǎn 、chǎo bú bào ，xiǎng dāng dāng yī lì tóng wān dòu ”。huáng tíng jiān yǔ zhī xiàng bǐ ，sì hū hái wèi néng wán quán wàng huái dé shī 。zhè zhǒng qì zhì shàng de chà (...)
jiāng zhōng lǜ wù qǐ liáng bō ，tiān shàng dié rùn yǎn hóng cuó é 。
②lǜ yǐ ：zhǐ fú zài xīn niàng de méi yǒu guò lǜ de mǐ jiǔ shàng de lǜ sè pào mò 。pēi （pēi）：niàng zào 。
cí cóng mù chūn jǐng sè xiě qǐ 。“jiū yǔ xì ，yàn fēng xié ”èr jù ，yòng bǐ jí yōu měi ，yī shàng lái jiù gěi rén yǐ měi de xiǎng shòu 。cí rén jiāng xì yǔ xié fēng dǎo (...)
bāo chán shān yě chēng wéi huá shān 。táng dài hé shàng huì bāo dāng chū zài zhè lǐ zhù shì jū zhù ，sǐ hòu yòu zàng zài nà lǐ ，yīn cǐ hòu rén bǎ cǐ shān mìng míng wéi bāo chán shān 。xiàn zài rén men suǒ shuō de huì kōng chán yuàn ，jiù shì huì bāo hé shàng de mù hé shǒu líng rén suǒ gài de fáng wū 。jù lí nà chán yuàn dōng biān wǔ lǐ ，shì rén men suǒ shuō de huá shān dòng ，yīn wéi tā zài huá shān nán miàn ér zhè yàng mìng míng 。jù lí shān dòng yī bǎi duō bù ，yǒu yī zuò shí bēi dǎo zài lù páng ，shàng miàn de wén zì yǐ bèi bāo shí 、sǔn huài jìn hū mó miè ，zhī yǒu cóng miǎn qiáng néng rèn dé chū de dì fāng hái kě yǐ biàn shí chū “huā shān ”de zì yàng 。xiàn zài jiāng “huá ”dú wéi “huá shí ”de “huá ”，dà gài shì (yīn zì tóng ér chǎn shēng de )dú yīn shàng de cuò wù 。　　yóu cǐ xiàng xià de nà gè shān dòng píng tǎn ér kōng kuò ，yǒu yī gǔ shān quán cóng páng biān yǒng chū ，zài zhè lǐ yóu lǎn 、tí jì de rén hěn duō ——(zhè jiù )shì rén men suǒ shuō de “qián (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

褒禅山也称为华山。唐代和尚慧褒当初在这里筑室居住，死后又葬在那里，因此后人把此山命名为褒禅山。现在人们所说的慧空禅院，就是慧褒和尚的墓和守陵人所盖的房屋。距离那禅院东边五里，是人们所说的华山洞，因为它在华山南面而这样命名。距离山洞一百多步，有一座石碑倒在路旁，上面的文字已被剥蚀、损坏近乎磨灭，只有从勉强能认得出的地方还可以辨识出“花山”的字样。现在将“华”读为“华实”的“华”，大概是(因字同而产生的)读音上的错误。　　由此向下的那个山洞平坦而空阔，有一股山泉从旁边涌出，在这里游览、题记的人很多——(这就)是人们所说的“前(...)
倬彼云汉，昭回于天。王曰：於乎！何辜今之人？天降丧乱，饥馑荐臻。靡神不举，靡爱斯牲。圭壁既卒，宁莫我听？
无物结同心，烟花不堪剪。
倬彼云汉，昭回于天。王曰：於乎！何辜今之人？天降丧乱，饥馑荐臻。靡神不举，靡爱斯牲。圭壁既卒，宁莫我听？

相关赏析

在上片，作者实际上已经绘制成他的“太守出猎图”。写出了他的形貌，也写活了他的神情；渲染了热烈的气氛，更揭示出了他昂扬的精神状态。(...)
上片写对二帝的怀念和报国无成的忧愁。“塞上风高，渔阳秋早。”因北国秋来，作者对囚居北国的宋徽宗、宋钦宗倍加怀念。渔阳本唐时蓟州，此处泛指北地。他所惆怅的是“翠华音杏”。自从二帝北行后，至今“翠华一去寂无踪”。（鹿虔扆《临江仙》）翠华，本是帝王仪仗中以翠鸟羽为饰的旗帜，此处代指皇帝。“驿使空驰，征鸿归尽，不寄双龙消耗”。双龙，指徽宗和钦宗。不论“驿使”，还是“征鸿”，都没有带来任何关于二帝的消息。这说明一位忠于君国的忠臣对北宋被金人灭亡这一惨痛的历史事件是刻骨铭心的。“念白衣、金殿除恩；归黄阁，未成图报”。白衣，没有官职的平民；除恩，指授官；黄阁，汉代丞相听事的门称黄阁，借指宰相。高宗起用李纲为相，李纲向高宗建议：“(...)
老官人，不要怪我老人家多嘴。你自从开这卦铺已来，也赚的够了，刚刚吃拿了一个银子去，便关上铺门，何等小器。我闻的古人有言：智者千虑，必有一失。你算了三十年的卦，从不曾算差了，止差了一个，也不为多。你的名头传播的远了，那算卦的人，难道为这一个不着便不来要你算？若如此，别家起课的，鬼也没的上门了，如今这青天白日，关着铺门，像甚么模样？便好道："一日不害羞，三日吃饱饭"。我们靠手艺的买卖，怎害得许多羞？老官人，你依我说，到厢子角儿里再取出个银子来，待我依旧开了铺面，挂上招牌，挑出这甘罚的银子去，怕做甚的？你可不是这等说。我这一个挑着三十年了，如今被人拿去，我是出大言牌的，教我有甚嘴脸好见那火算卦的人？不若且关铺门几日，等他一街两巷的人再三求我算卦，然后重开铺面，方才好看。我在此闷坐，甚是无事，你说你那年月日时来，等我与你闲算咱。你要算我的命？被别人拿了你银子去，拿我来衬铺儿。老官人，你不济事，不要算我罢。你这老弟子孩儿，我好意与你掐算掐算，讲这等胡(...)
关于路六侍御的生平，详不(...)
注解⑴金缕衣：缀有金线的衣服，比喻荣华富贵。⑵须惜：珍惜。⑶堪：可以，能够。⑷直须：尽管。直：直接，爽快。⑸莫待：不要等到。
城头烽火不曾灭[43]，疆场征战何时歇？杀气朝朝冲塞门[44]，胡风夜夜吹边月。故乡隔兮音尘绝，哭无声兮气将咽。一生辛苦兮缘离别[45]，十拍悲深兮泪成血。

作者介绍

刘启秀 刘启秀，字怀芳，都匀人。乾隆癸未进士，官玉田知县。有《养园诗稿》。